www.volendamsoperakoor.nl

2005

4 en 5 Juni 2005

5 juni 200517 januari 2020
door webmaster

Het Volendams Opera Koor heeft het afgelopen weekend een druk programma meegemaakt. Maar liefst twee concerten, één op zaterdag en één op zondag. Zaterdag 4 juni werd ons koor uitgenodigd door de Stichting HUMANITAS, ter gelegenheid van de feestdag voor al hun vrijwilligers. Zondag 5 juni zijn wij voor de tweede keer uitgenodigd om het Concerto in Memoriam op te luisteren, het herdenkingsconcert op begraafplaats Westerveld in Driehuis/Velzen. Zaterdag, vroeg in de middag, vetrokken we met 2 bussen naar het bekende sportcentrum Papendal bij Arnhem. De enorme zaal liep opeens helemaal vol, want buiten begon het te regenen. Het was best rumoerig in de zaal, en onder de tribune stond een rookmachine waar we last van hadden. Toch wist het publiek ons te waarderen, want men ging meeklappen met de muziek. Het podium moest gelijk afgebouwd worden voor de dag erna.

Later stond nog een lied op het programma, genaamd “alle Menschen werden Brüder”, dat gezamenlijk werd gezongen met niemand minder dan Karin Bloemen. Zondagmorgen ging het koor naar de Begraafplaats Westerveld in Driehuis. Sommige koorleden moesten meteen na de hoogmis in de benen, richting de bussen. Bijna reden we verkeerd, want de buschauffeur van de eerste bus was zo gezellig aan het praten dat we een afslag misten. Dat was best grappig om te zien, vooral omdat ook Piet de Boer achter de bussen aanreed. Het Concerto in Memoriam trekt elk jaar duizenden bezoekers, zo ook weer dit jaar.

Vorig jaar heeft het Volendams Opera Koor zoveel positieve reacties mogen ontvangen, ook van de kranten, dat de organisatie ons voor de tweede keer heeft uitgenodigd. Voor aanvang zaten we te luisteren naar pianospel van Laurens van Rooyen en een toespraak van Jacobine Geel. In het uitgestrekte park van de begraafplaats heerst van nature al een serene rust, dus in de stemming komen ging vanzelf. Als er 5000 mensen naar je zitten te luisteren, dat geeft toch een extra gevoel van alles uit de borstkast halen. Deze mensen zaten daar om al hun overleden dierbaren te gedenken. Het geluid werd perfect versterkt voor de aanwezigen en ook voor ons was het genieten van de soliste Adva Tas, het kwintet Hi-Five en de pianiste Elizabeth Scarlat. De dirigent, Peter Schlamilch, had tijdens de sound-check nog het “Da nobis pacem” van Felix Mendelssohn Bartholdy geoefend met ons, dus om die reden ging het deze keer niet alleen foutloos maar klonk het echt prachtig. Het koor had deze dag een grote opkomst van leden en dan krijgt het “Regina Coeli” uit Cavallerina Rusticana iets extra’s. De dirigent en het koor waren weer tot het uiterste geconcentreerd en het publiek was dankbaar, zelfs nog toen we al op de terug waren dankte de mensen ons met instemmende gebaren

Langzamer | Start | Sneller

2005

Bitburg 2005

19 mei 200517 januari 2020
door Tenor 5

Het Volendams Opera Koor was donderdag 19 mei 2005 op uitnodiging van het gemeentebestuur van Bitburg en de familie Beers vertrokken naar Duitsland voor een concert en een heilige mis. Het koor beleefde vier indrukwekkende dagen in ons buurland, waar we met veel plezier aan terug kunnen denken. Het concert in Bitburg was bedoeld ter viering van het feit dat in de kerk een nieuw orgel is geplaatst. Bitburg staat natuurlijk bekend om het biermerk en dat het hotel van de familie Beers dit merk tapt is niet toevallig. Hun relatie met dit biermerk met de kreet “bitte ein Bit” heeft ertoe geleid dat er voor ons koor een rondleiding door de brouwerij werd geregeld.

Indrukwekkend om te zien hoe machines ervoor zorgdragen dat een flesje met bier wordt gevuld. De eerste avond al werden we ontvangen door de burgemeester zelf en hield voor ons een toespraak, gevolgd door Piet de Boer met een woordje en uitwisseling van materiaal van ons koor. Vervolgens het concert in de “Liebfrauen Pfarrkirche” en dat begon wat onwennig voor het publiek, want zoiets hadden ze daar waarschijnlijk nog nooit gehoord. Na het “es lebt eine Vilja” wat dus in het Duits wordt gezongen, vielen hun monden open van verbazing. Dorothy Grandia (soliste, sopraan) en Bart Poort (ons eigen tenor) zongen gelijk daarop het Libiamo uit La Traviata, toen was het hek echt van de dam. Het applaus ging maar door, dus dan nog maar een toegift van ons koor om ze gerust te stellen, ze zullen ons niet zo snel vergeten.

De volgende dag was voor het koor om te ontspannen, wat dus begon in de brouwerij. Bitburg trakteerde ons op bier, broodjes en soep. Cor Beers was de hele dag mee om ons te begeleiden, vervolgens hebben we een kort bezoek gebracht aan de oude stad Trier. De “Porta Nigra”,de terrasjes en het mooie weer waren de reden om van te genieten. Het weer was zo goed dat de op het avondprogramma staande barbecue, buiten dus, tot in de late uurtjes gezellig verliep. We hadden de eerste avond in een jeugdhotel, eigendom van het bier Bitburg, geslapen en na de barbecue sliepen we in het hotel genaamd “Alte Viehweide” in Helferskirchen, wat eigendom is van de familie Beers. De derde dag, zaterdag dus, na het ontbijt was de rit uitgestippeld naar een stadje genaamd Limburg am Lahn. Een leuk oud en idyllisch stadje met prachtige gevels, winkeltjes en een heuse DOM op een berg. Om 17:30 uur was het de bedoeling dat we de heilige mis gingen opluisteren ter gelegenheid van het feit dat de familie Beers-Bigott 40 jaar geleden hun hotel annex bungalowpark zijn gestart.

De mensen in de Pfarrkirche Maria Empfängnis te Ebernhahn begonnen uit enthousiasme na het Haec Dies al te applaudisseren. Ook hier schitterden Dorothy en Bart Poort met hun optreden onder begeleiding van de meegereisde dirigent Peter Schlamilch, Caecilia Boschman (pianiste) en het blaaskwintet Hi-Five. De opbrengst van de collecte was ten bate van de Dernbacher Schwestern (nonnenklooster), een onderdeel van het “Provincialat der Armen Dienstmägde Jesu Christi” genaamd. Het geld ging samen met geldelijke bijdragen van zowel het koor en de leden rechtstreeks naar een plek ergens in India, alwaar men was getroffen door de tsunami. Na afloop trakteerde Cor Beers ons op warm eten en onze kelen waren natuurlijk uitgedroogd van het zingen. Het zaaltje waar we vertoefden beschikte niet over een muziekinstallatie, maar dat is voor het VOK geen enkel probleem. Diverse operastukken uit vervlogen tijden werden spontaan opgerakeld en er werd solo gezongen door onder andere Bart en Dorothy, maar ook Piet de Boer en Tiny Sier-Mooyer(Trijntje Schimmel). Hou dan maar eens de wangen droog, dan vliegt de tijd. Zelfs het bruidspaar dat boven aan het feestvieren was kwam eens kijken wat zich beneden allemaal afspeelde. Dorothy zong speciaal voor hen een hartverwarmend liedje. Piet de Boer werd deze avond door Piet Blankendaal (koorsponsor, baas van Piet de Boer en stand-up comedian) nog even op een voetstuk geplaatst. Overladen met lovende woorden, een weekendje weg en applaus om Piet de Boer maar te overtuigen van het feit dat hij onmisbaar is voor het VOK en vooral moet blijven. Piet reageerde met dankbare woorden en legde de aanwezigen uit dat hijzelf niet in het spotlicht wil staan, hij is afhankelijk van de rest van het bestuur en de koorleden zelf.

De laatste dag, voordat we de terugreis begonnen, kwamen Cor en Nel Beers, maar ook zuster Julia nog even de bus in om ons te bedanken voor alle steun in welke vorm dan ook. De organisatie van dit lange weekend wordt bedankt en kan terugzien op weer een super gezellig en geslaagde happening. (het was alweer de vijfde keer dat het VOK in Helferskirche kwam) Het papier toevertrouwen om uit te leggen hoe gezellig het is om koorlid te zijn, dan heb ik hier te weinig ruimte. Er is maar één manier om er zelf achter te komen en dat is op maandagavond langskomen in de Jozef om 20:00 uur. Vraag naar Hans Tol of bel tel. 364429.

Tenor 5

Langzamer | Start | Sneller

2005

Koninginnedag 2005

30 april 200517 januari 2020
door webmaster

Het Volendams Opera Koor heeft afgelopen zaterdag 30 april, jawel op Koninginnedag, toch een bijzonder optreden meegemaakt voor de Koningin. Wij kregen de eer om als koor op te treden voor het feit dat hare majesteit dit 25 jaar Koningin der Nederlanden is.

Zaterdagmiddag nogal vroeg in de middag gingen we al op weg naar het Malieveld in Den Haag. Veel ruchtbaarheid mochten we er niet aan geven, want veiligheid staat voorop als het om onze Koningin gaat. We moesten allemaal een paspoort of identiteitsbewijs meenemen, het leek wel de douane op Schiphol met al die veiligheidsmensen en detectoren. Na de controle kregen we allemaal een geplastificeerd plaatje om onze nek met daarop: ARTIST. Bij elke in- of uitgang stonden van die mensen in grijze pakken met “oortjes” in. De meeste koorleden wisten al dat je met een optreden op televisie veel geduld moet hebben, maar de spanning in het begin wint het dan nog. Het is echt zoals Jan Smit en Jaap Buijs het onlangs in hun real-live soap hadden uitgelegd, wachten en nog eens wachten. De laatste keer dat ik zoiets had meegemaakt was toevallig ook in Den Haag, met Il Voce Particulare, en toen was Ivo Niehe de producent. Deze keer was hij de presentator en deze dag was de regie in handen van Joop van den Ende. En dat was te merken, want hij kwam tijdens de repetitie die middag echt persoonlijk even horen of we nog opmerkingen hadden. Piet de Boer, getooid met lintje, heeft nog even met Joop staan onderhandelen over onze positie op het podium ten opzichte van de camera’s.

De tent op het Malieveld was indrukwekkend groot te noemen, zo ook dus het podium. Het Volendams Opera Koor werd weliswaar in tweeën gesplitst, maar zoiets kolossaals had ik nog niet meegemaakt. Het meest leuke aan het wachten is dat alle artiesten hetzelfde lot moeten ondergaan, want je staat op een gegeven moment letterlijk naast Karin Bloemen, Joop Zoetemelk, André van Duin, Barney of Lee Towers. Om er maar eens een paar op te noemen. Ik stond mijn lengte even te meten met Ron Zwerver, want als oud-volleyballer krijg je toch even idolaatachtige gedachtes: toch moet het minder moeilijk zijn als je langer bent dan 2 meter. Gelukkig werd het wachten onderbroken voor een diner in een winkelcentrum in de buurt, genaamd Babylon. Vlak naast het Centraal Station en toevallig gelegen aan het Koningin Julianaplein, waar we nog een paar bekende ballades hebben gezongen.

Ons optreden was uiteindelijk meezingen met een patriottisch lied genaamd: “Nederland, mijn Vaderland”. Niemand minder dan Frans Bauer was de voorzanger. De TROS heeft alles live uitgezonden, dus iedereen heeft kunnen zien waaraan een koor zoals ons toch maar even getuige van is geweest. Wij zijn maar amateurs, dus kunt ú hiervan ook deel uitmaken! (maandagavond 20:00 uur in De Jozef)

Tenor 5

Langzamer | Start | Sneller