🔊 Voorlezen

Zondagmiddag in de St. Vincentiuskerk was het weer ouderwets genieten van prachtige operamuziek met het Volendams Opera Koor. De voorbereidingen en maanden van repetities zijn voor ons koor als een finale van het afgelopen jaar, een soort oudejaarsavond. Het gekozen repertoire is meestal nieuw, dus dat betekent zoveel mogelijk repeteren voor deze ene dag. Publicaties, aanplakbiljetten, interview tijdens een radioprogramma en nu zelfs ons eigen frame voor een spandoek. Het frame is een cadeau van Tol Plaatwerk, dank daarvoor. De kerk en voldoende licht creëren voor de beeldopnames is elk jaar weer een opgave, maar ook voor de geluidsopname is het een gevecht om alle stekkers te behoeden voor aanraking van alle aanwezigen. De solisten Claudia Patacca(sopraan), Ricardo Prada(tenor), Marijn Zwitserlood(bariton) en Quirijn de Lang(bas) waren echt fantastisch. Quirijn was nu voor het eerst uitgenodigd en hij liet zien en horen dat we hem zeker niet zullen vergeten. De dirigent Peter Schlamilch was super geconcentreerd, want tijdens de generale repetitie waren er nogal wat correcties noodzakelijk. Hij heeft altijd een muzikaal stuk alleen met het orkest, deze keer was het de beroemde ouverture uit de opera Gugliemo Tell van G. Rossini. Genieten was het zeker, het orkest RBO Sinfonia liet de kerk schudden op zijn grondvesten en het publiek genoot ervan.

De komische opera L’Elisir d’amore van Gaetano Donizetti was dit jaar onze opening, het is luchtig, vrolijk en vooral voor het publiek was het weer eens iets leuks, ze bedankte ons met blije gezichten en applaus. De dames van het koor mochten dit jaar schitteren met het lied “Chi può vederla” uit de opera Anna Bolena van G. Donizetti, en dat ging met volledige overgave. Ze zingen als vriendinnen van deze koningin genaamd Anne Boleyn, prachtig gewoon. De keuze voor een finale voor de pauze was dit jaar gevallen op een andere opera van Rossini en wel “Mosé”. Na de pauze kwam het Volendams Opera Koor weer op dreef met opera’s van Verdi als Don Carlo, Nabucco en als finale Atilla. Alle remmen los zou je kunnen zeggen, maar wel met gevoel. Het “Va Pensiero (Slavenkoor)” zingen we al jaren, echter deze keer gevolgd met een finale genaamd “Profezia, Oh Futuro !” was het toch weer iets speciaals. Over gevoelig gesproken, het “Casta Diva” uit de opera NORMA samen met de sopraan Claudia Patacca, er waren na afloop veel zakdoeken te zien in de kerk. Na afloop ging het koor nog even napraten onder het genot van een glaasje in de Jozef. Daar heb ik afgesproken om aan alle Volendammers die wel in de kerk zaten, langs deze weg te vragen of ze aan de rest van Volendam willen doorgeven dat ze iets hebben gemist. We doen het echt allemaal voor jullie, beste lezers en toekomstige luisteraars.

Ik sluit af met een woord van dank aan IEDEREEN die heeft meegeholpen aan het slagen van deze middag, de NIVO-redactie, de organisatie, de vrijwilligers, de sponsoren, de donateurs, Joop Leeflang en Nico Dobbel, Evert Molenaar(Flying Evert), de koffiedames(doen het al tien jaar), de podium-bouwers, enfin ik kan nog even doorgaan, iedereen dus.

Tenor 5

🔊 Voorlezen